Glans is een eigenschap dat een voorwerp kan hebben. Glans ontstaat als het oppervlak van het voorwerp zo glad is, dat het reliëf kleiner is dan de golflengte van zichtbaar licht. Het is dus een optische waarneming die licht weerkaatst op een spiegelachtige manier. Het is een van de meest gebruikte woorden om het uiterlijk van een materiaal te beschrijven.
Andere betekenis van glans
Glans kan ook worden opgemeten. Dit doet men door de reflectie te meten van een lichtstraal die op het materiaal valt. Dit is alleen mogelijk als de hoek van inval gelijk is als de hoek van weerkaatsing. Je kan niet de glans meten op een punt wat niet hetzelfde is als het punt waar het licht invalt, de reflectie van het materiaal is namelijk niet op elk punt gelijk. De glans hangt sterk af van de hoek waarna je naar het voorwerp kijkt. Zo zie je bijvoorbeeld nauwelijks glans als je loodrecht naar een voorwerp kijkt, maar als je er vervolgens vanuit een schuine hoekt naar kijkt, kan je wel glans zien.
Als er licht op een voorwerp of materiaal valt, kunnen er vier dingen gebeuren. Het licht kan worden geabsorbeerd (hierdoor komt voornamelijk de kleur tot uiting), het licht wordt door het materiaal heen geleid (we spreken dan over doorlatendheid of doorzichtigheid), het licht kan worden opgebroken en als laatste kan het worden gereflecteerd. Dit laatste zorgt voor een glans effect.
