De walkie talkie is een handzaam apparaat waarmee je kan uitzenden en ontvangen. Het is bedoeld zodat je op afstand met elkaar kan communiceren via een bepaalde uitzendfrequentie. De walkie talkie is een kleine variant van de radio die bijvoorbeeld door militairen werd gebruikt. We noemen het walkie talkies, omdat je met deze radio kan lopen (walk) en praten (talk) tegelijk. Soms wordt een walkie talkie ook portofoon genoemd. Logisch, want met beide kun je via radiogolven communiceren. Toch zitten er verschillen tussen beide apparaten.
Ontstaan van de walkie talkie
De walkie talkie is ontstaan, omdat militairen in het veld handzamere communicatiemiddelen nodig hadden. De soldaten en staf ter plekke moesten immers met de basis kunnen praten voor nieuwe instructies of om de stand van zaken door te geven vanuit het veld. Dit werd gedaan met een mobiele veldradio die je met zijn tweeën moest bedienen; de één droeg de veldradio, de ander gebruikte het. Daar kwam in 1937 verandering in toen de Canadees Donald Hings een kleinere draadloze radiozender en -ontvanger bouwde. Deze was alsnog zo groot als een broodrooster en woog 5½ kilo, maar je kon deze alleen bedienen en voor de buik dragen. Tegelijkertijd bracht de Amerikaanse radio-ingenieur Alfred J. Gross in 1938 een kleine, in de hand te dragen veldradio uit. Beide uitvindingen stonden aan de wieg van de walkie talkie, zoals wij deze nu kennen.
Op afstand samen communiceren
De walkie talkie is uitermate geschikt om op afstand met elkaar te communiceren als je geen mobiele telefoon wilt gebruiken. Het werkt heel simpel: je drukt een knop in en zend over een vooraf afgesproken frequentie je bericht uit naar de ontvanger. Het is mogelijk om met walkie talkies met meer dan twee personen te communiceren, zolang iedereen maar op dezelfde frequentie zit en in het zendbereik aanwezig is. Maak dan wel duidelijk wie er spreekt, beëindig iedere zending met ‘over’, zodat de ander weet dat diegene kan praten. Is het gesprek klaar? Dan sluit je af met bijvoorbeeld ‘over en sluiten’. Hoewel walkie talkies ook portofoons worden genoemd en andersom, zit er tussen beide wel een verschil. Zo worden portofoons eerder door hulpdiensten en bedrijfshulpverleners gebruikt, dan walkie talkies. Dat heeft te maken dat portofoons meer functies hebben (zoals bijvoorbeeld een noodknop) en je hebt een licentie voor gebruik nodig. Veel walkies, zoals walkie talkies ook worden genoemd, hebben een beperkter bereik en zijn daarom licentievrij. Hierbij zijn de vooral gericht op het gebruik bij sport, recreatie en in de privésfeer.
Licentie voor gebruik
een portofoon te kunnen gebruiken heb je dus in veel gevallen een licentie nodig. Deze licentie geeft aan dat je bijvoorbeeld over een bepaalde frequentie mag uitzenden binnen een vooraf aangegeven gebied. Handig als je de portofoons alleen om en in het gebied van het bedrijf gaat gebruiken. Als medewerkers of bedrijfshulpverleners alleen op het eigen terrein opereren, dan is dat een goede licentie. Wil je landelijk de portofoon kunnen gebruiken, dan kun je hier een ander soort licentie voor aanschaffen. Echter kan je dan met meer storingen te maken hebben, omdat meerdere mensen gebruik kunnen maken van dezelfde frequentie op locatie. Portofoons met een zendvermogen sterker dan 0,5 Watt hebben altijd een licentie nodig. Wil je dus liever licentievrij en niet als hulpverlener met elkaar communiceren? Dan kies je voor licentievrije walkie talkies.
Walkie talkies zijn niet alleen speelgoed
Veel walkie talkies zonder licentie en een beperkt zendvermogen worden verkocht als speelgoed. Overigens is daar niets mis mee, want hoe leuk is het om via een walkie talkie te kletsen met vriendjes aan de overkant van de straat. Toch worden licentievrije walkie talkies veel gebruikt in het bedrijfsleven. Stewards, organisators van een festival, beveiligers, bouncers, dierverzorgers, bouwvakkers, personeel op een schip en winkelpersoneel maken allemaal gebruik van walkies om met elkaar in contact te blijven. En er zijn vast meer beroepen waarbij een walkie talkie uitkomst biedt om goed te kunnen blijven communiceren. Er zijn verschillende walkie talkies te koop, zowel analoog als digitaal. Het ligt eraan waarvoor je deze mobiele communicatiemiddelen nodig hebt, welke je zou aanschaffen. Het is in ieder geval een fijne manier om op veilige wijze boodschappen door te geven.
