Soms meen je dat iets al jaren bestaat omdat het veelvuldig wordt toegepast. Dat is bijvoorbeeld met 3D printen het geval. Het is echter een werkwijze die nog altijd volop in ontwikkeling is en steeds meer mogelijkheden biedt. Vooral in de industrie. Voordelen: het gaat snel, er komt geen mensenhand aan te pas en de opdracht ertoe kan online worden gegeven. Het verhaal van de 3D printer.
Als we een lengte, breedte en hoogte aanbrengen in een vorm hebben we een 3-dimensionaal beeld. Oftewel een beeld in 3D. We kunnen zo’n vorm dan ruimtelijk waarnemen. Een apparaat dat 3-dimensionale beelden kan produceren, zonder dat een mensenhand daaraan te pas komt is een 3D printer. Zo’n printer bouwt het object laag voor laag op.
Wie overigens meent dat dat al jaren bestaat, zal verbaasd zijn dat 3D printen pas sinds 1990 echt ontwikkeld is. Er werd met metaallaagjes een 3-dimensionaal object opgebouwd dat vooral als prototype diende. Pas in 2005 werd 3D printen ook voor thuisgebruik ingevoerd, met name in de Verenigde Staten.
3D-printen in de keuken? Dit is het niet geworden
Toen werd voorspeld dat mensen zelf kleine producten zouden kunnen maken met een 3D-printer die anders door de industrie door middel van spuitgieten gecreëerd moeten worden. Wie dat doet? Eigenlijk (nog) niemand. In de gemiddelde doorzonwoning treffen we geen 3D-printer aan.
Daarentegen worden er tegenwoordig wel veel modellen in verschillende takken van industrie geproduceerd middels 3D-printen. Dat gebeurt van metaal, en ook van bijvoorbeeld gips, polyurethaan, bioplastic of epoxy. De modellen worden computergestuurd aangeleverd middels een CAD-bestand.
Van een CAD bestand naar een geprint 3D-model
CAD staat voor Computer Aided Design. 3D-bestanden worden met CAD-software in een computer geladen en omgezet naar het besturingssysteem van de printer, die vervolgens de tekening in 3D print, in het gewenste materiaal.
Dit wordt vooral toegepast in de architectuur, bouwkunde, staalbouw, industrieel ontwerp en elektrotechniek. Een digitaal model wordt in een rap tempo omgezet in een fysiek, driedimensionaal object. Zoals gezegd kan spuitgieten dan achterwege blijven en komt ook frezen er niet aan te pas. Het 3D printen online, wat een extra service is bij het 3D printen (online kan de opdracht worden ingevoerd en doorgegeven), neemt zo’n vier tot achttien uur in beslag, afhankelijk van materiaal en wijze van printen. Soms is een nabewerking dan nog nodig.
